ايستاده باش تا روشن بماني چون شمع هاي افتاده خاموش ميشوند پس تنها ادامه بده ولي نا اميد ادامه نده

خانه ات زيباست

نقش هايت همه سحرانگيز است

پرده هايت همه از جنس حرير

خانه اما بي عشق ، جاي خنديدن نيست

جاي ماندن هم نيست

بايد از كوچه گذشت

به خيابان پيوست

و تكاپوي كنان

عشق را بر لب جوي و گذر عمر و خيابان جوئيد

عشق بي همهمه در بطن تحرك جاريست

تو را چه حاجت، نشانه ي من

تويي که پا نمي نهي به خانه ي من

چه بهتر آن که نشنوي ترانه ي من

نه قاصدي که از من آرد، گهي به سوي تو سلامي

نه رهگذاري از تو آرد، براي من گهي پيامي