تو را چه حاجت، نشانه ي من

تويي که پا نمي نهي به خانه ي من

چه بهتر آن که نشنوي ترانه ي من

نه قاصدي که از من آرد، گهي به سوي تو سلامي

نه رهگذاري از تو آرد، براي من گهي پيامي